O SANCOSMEIRO
Unha das prendas que formou sempre
parte inseparable da indumentaria popular galega, adaptando as súas formas e
tamaños os necesidades de cada unha das comarcas naturais de Galicia, foi o
sombreiro, tan útil, non só como unha protección contra o sol do verán senón
tomen contra as frecuentes e abundantes choivas.
A súa orixe remóntase a varios
séculos e sempre tivo unha forma moi similar á actual, aínda que co tempo viuse
cada vez máis des provisto de adornos ata quedar reducidos á estreita cinta
negra que ribetea o aba, outra máis ancha que rodea a copa, os cabos que caen
polo espalda e o característico "caravel" con forma de lazo ou de
flor.
En canto á súa elaboración constitúe un variado e laborioso proceso que
se inicia coa recolección da palla e conclúe co ribeteado da aba e a
incorporación da cinta que o suxeita baixo o queixo.
Chegados os meses de xullo e agosto,
recóllese a palla que soe ser de trigo ou de centeo. Con coidado de non
"malicia" para que saia enteira, e unha vez seleccionada por grosores
e limpa de nós e impurezas, almacénase en malos que se irán empregando
progresivamente nos tempos perdidos e durante os duros e longos meses de
inverno.
Antes de iniciar o tecido da palla,
convén humedecela para que resulte máis flexible e non se crebe con facilidade.
Chegados a este punto, iníciase o proceso de trenzado, que variará segundo se
escollan tres ou máis pallas para a súa confección.
A trenza fíxase facendo unha especie
de retorcemento ("coca" ou "rebiricocal a partir do cal comeza o
entrelazado escollido, sendo os máis habituais os de catro e seis pallas. A
lonxitude das liños de trenza varía segundo se trate dun sombreiro de home -de
menor tamaño-, de rapaza ou de muller, utilizándose entre vintecatro e trinta
brazas de medida en cada peza, tendo en canta que as trenzas realizadas con
moitas pallas, polo seu maior grosor, necesitan menos brazas.
ver video (formato Windows Media)
ver video (formato flv)
No hay comentarios:
Publicar un comentario